آدمهای ساده را دوست دارم
.
همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند
.
همان ها که برای همه لبخند دارند
.
همان ها که همیشه هستند
،
برای همه هستند
.
آدمهای ساده را

باید مثل یک تابلوی نقاشی

ساعتها تماشا کرد؛

عمرشان کوتاه است
.
بس که هر کسی از راه می رسد

یا ازشان سوء استفاده می کند یا

زمینشان میزند

یا درس ساده نبودن بهشان می دهد
،
آدم های ساده را دوست دارم
.
بوی ناب “آدم” می دهند






طبقه بندی: اجتماعی،  تهران امروز ، 
برچسب ها: آدم، ساده، زندگی، سو استفاده،